Święto Wszystkich Świętych wprowadził dla całego kościoła Grzegorz IV w 834r. jako pamięć o zmarłych.

Tradycja Wszystkich świętych albo Święto zmarłych ma swój początek w starym celtyckim święcie ''Samhain''. Samhain (śmierć ciała) oznaczał dla naszych przodków początek nowego roku.

Jeśli dziwi, że początek roku zaczynał się 1 listopada, należy sobie uświadomić, że Celtowie byli rolnikami i dla nich żniwa zaczynały się sianiem ozimin, czyli obdarowaniem zaczątkiem życia gleby śpiących jeszcze pól. 

Do początku XX w. w Polsce (na terenach wiejskich) istniał zwyczaj przygotowywania w dniu 31 października różnych potraw. Pieczono chleb, gotowano kaszę i bób, kutię z miodem - wszystkie dania pozostawiano na noc dla dusz zmarłych osób... Wierzono, że dusze zmarłych doświadczają głodu i pragnienia. Potrzebują odpoczynku i ciepła bijącego od krewnych. Ludzie zostawiali uchylone drzwi wejściowe, by dusze mogły w swoje święto odwiedzić rodzinę, znajomych, swoje mieszkanie. W zwyczaju było również nawoływanie po imieniu zmarłych. 1 i 2 listopada zabronione było wykonywanie codziennej pracy – by nie skaleczyć, znieważyć lub rozgnieść odwiedzających dusz. W noc zaduszną na rozstajach dróg, w obejściach, na cmentarzach rozniecano ogień – pomagało to wskazywać drogę zbłąkanym duszom.

Dzisiaj te praktyki zostały zastąpione nabożeństwami w kościołach, modlitwami, odwiedzaniem cmentarzy i płonącymi świecami. Dawne zwyczaje, jak i obecne łączy ta sama intencja – pamięć o wszystkich naszych zmarłych.

Słowacy w zaduszkową noc zostawiają na stole jedzenie. Wierzą, że zmarli, których przyjdą odwiedzić ich domy będą strudzeni i głodni. 

Bułgaria to kraj prawosławny, a więc nie obchodzi się tu dnia Wszystkich Świętych. Zmarłych wspomina się w tzw. Zaduszki Archanielskie. Święto przypada w sobotę poprzedzającą 8 listopada, podczas którego czci się pamięć żołnierzy poległych za ojczyznę.

We Francji podobnie jak w Polsce,1 listopada Francuzi odwiedzają groby swoich bliskich, składają na nich kwiaty i wieńce. Nie zapalają jednak zniczy. 

Filipińczycy także 1 listopada obchodzą Święto Zmarłych. Jest to dzień wolny od pracy, w którym całe rodziny udają się na cmentarze. Niektórzy bliscy ustawiają namioty i dekorują groby barwnymi ozdobami. Biesiadują przy nagrobkach często całą noc. W niektórych regionach, grupy ludzi zwane "pangangaluluwa" wędrują od domu do domu grając i śpiewając w imieniu tych, którzy odeszli. 

Japońskie święto ku czci dusz zmarłych, znane jako Bon, odbywa się, w zależności od regionu, w połowie lipca lub sierpnia. Japończycy wierzą, że duchy zmarłych powracają w tym czasie na Ziemię, aby odwiedzić swoich najbliższych. U progów domów ustawiają latarnie tzw., "mukaebi" co oznacza "ognie powitalne". Kiedy dusze zmarłych odchodzą, rodziny żegnają je "ogniami pożegnalnymi" tzw. "okuribi", a niektórzy puszczają na wodę łódeczki z lampionami. W wielu miastach na ulicach i przed świątyniami odbywają się rytualne tańce Bon-Odori. Japończycy budują specjalne ołtarze poświęcone pamięci zmarłych. Dni, w których odbywają się uroczystości, nie są to wolne od pracy, ale wielu Japończyków bierze urlop i udaje się w rodzinne strony.

 Święto Zmarłych w USA obchodzony jest jako Halloween - święto wywodzące się z tradycji pogańskich starożytnych Celtów i wczesnośredniowiecznych chrześcijan.

 Kwiat, czy wieniec, są oczywiście ważne, ale najważniejsza jest płaszczyzna duchowa, która pomaga nam dobrze przeżyć te dni, chwila zastanowienia nad tym, co ważne i mniej ważne. Wszystkie zewnętrzne czynności mają jedynie charakter pomocniczy, Można być, bowiem, w tych dniach, bardzo blisko zmarłej osoby...