„Jeśli optymiści w Pentagonie sądzą, że Rosja znów ograniczy się do ostrzeżeń i wyrażania gniewu, jak było w przypadku Iraku czy Jugosławii, to mogą się zdziwić” – napisała w redakcyjnym komentarzu „Komsomolska Prawda” ostrzegając, że zachodnia interwencja w Syrii może eskalować do poziomu, jaki osiągnął kryzys kubański w 1962 r.: „Czasy się zmieniły. Do stracenia jest dużo, a Moskwa tym razem nie ustąpi. Kto pęknie pierwszy: Putin czy Obama?”

Wkrótce potem agencja Interfax podała, że na Morze Śródziemne wyruszyły niszczyciel Floty Północnej oraz krążownik rakietowy „Moskwa”. Dołączą do 16 innych okrętów marynarki wojennej FR w regionie. Ich jedyną bazą tam jest syryjski port Tartus.  W czwartek po południu pojawiła się też informacja, że w kierunku syryjskiego wybrzeża zmierza kolejny, piąty już niszczyciel amerykański, „USS Stout” uzbrojony w pociski manewrujące.

Szef rosyjskiej dyplomacji powtarza, że jego kraj „nie ma planów, by z kimkolwiek iść na wojnę”, ale posunięcia Kremla – podobnie jak innych sojuszników Assada – co raz mocniej obnażają, o jak wysoką stawkę chodzi w tym konflikcie.

Na razie wszyscy grają w nim na czas. Świadczyć o tym może choćby niespodziewana prośba rządu w Damaszku, by inspektorzy jeszcze nie wyjeżdżali z Syrii, choć reżim od kwietnia odmawiał wpuszczenia ich na terytorium kraju. Niespodziewanie zmienił zdanie, gdy ogłoszono, że inspektorzy wyjadą „do soboty” (interwencja może się zacząć zaraz potem). Prośbę Damaszku poparła Rosja.

Wymiar etyczny...

Gdy Wielka Brytania prezentowała we wtorek na forum Rady Bezpieczeństwa projekt nowej rezolucji, w którym wezwała do podjęcia „wszelkich niezbędnych kroków”, by pomóc syryjskim cywilom, ambasadorowie Rosji i Chin w ONZ opuścili salę obrad. Życie Syryjczyków, których zginęło w ciągu dwóch lat ponad 100 tys., nie jest raczej stawką w tej rozgrywce. Proponowana przez Brytyjczyków rezolucja – jeśli w ogóle będzie głosowana – z powodu weta Moskwy i Pekinu zapewne znów przepadnie, tak samo jak poprzednie trzy projekty.

Zbigniew Brzeziński na łamach „Financial Times” zasugerował, że w rezolucji należy podkreślać dramat ludności cywilnej, szczególnie w kontekście użycia broni chemicznej. „Głosowanie [...] rzuciłoby światło na moralny wymiar tego konfliktu” – napisał, zaznaczając, iż etyczny i dramatyczny aspekt syryjskiej wojny może skupić szeroką koalicję państw; zarówno wokół konieczności wygaszenia konfliktu, jak i zapobieżenia wojnie, która może ogarnąć cały Bliski Wschód.

Postawić pod ścianą w ten sposób Moskwy ani Pekinu się nie udało.

... i ekonomiczny

Z wyliczeń waszyngtońskiego Centrum Studiów Strategicznych i Międzynarodowych wynika, że Rosja podpisała z rządem w Damaszku kontrakty zbrojeniowe na 4 mld dol. Sztokholmski Instytut Badań nad Pokojem wskazuje, że w 2009 i 2010 r. Moskwa sprzedała reżimowi broń za 162 mln dol., ma także kontrakt na kolejne 550 mln. Chiny natomiast – jak wskazuje Komisja Europejska – są trzecim największym eksporterem do Syrii.

Nie chodzi tylko o pieniądze. Port Tartus, w którym Rosjanie są obecni od czasów carskich, jest dla Kremla strategicznie kluczowy. – Rosja popiera prezydenta Baszara Assada także dlatego, że zabezpiecza on jej kontrakty energetyczne – mówi Anna Neistat, ekspert Human Rights Watch. Chodzi o blokowanie możliwej konkurencji z Azji. Ile warta jest ta przysługa, może świadczyć oferta, jaką miał złożyć niedawno Władimirowi Putinowi dyrektor wywiadu Arabii Saudyjskiej książę Bandar bin Sultan. W zamian za wycofanie poparcia dla Assada miał proponować Rosjanom kontrakt na dostawy broni wart 15 mld dol. oraz gwarancję, że gaz z Bliskiego Wschodu nie będzie konkurował na rynku europejskim z gazem rosyjskim.

czytaj więcej...www.rp.pl