Nowy Dwór Gdański -

A A A

Recenzja: AmbaSSada

Data publikacji: Wtorek, 25 Luty 2014

Juliusz Machulski jest jednym z najpopularniejszych współczesnych reżyserów. Jego najbardziej udane filmy z lat 80 jak „Kingsajz” czy „Seksmisja” stanowiły połączenie klasycznej komedii z wątkami science-fiction. Najnowszy film łączy również obydwa te elementy, dodatkowo wprowadza tematykę drugiej wojny światowej.

Młode, artystyczne małżeństwo – Melania i Przemek( z udziałem serialowych aktorów Magdaleny Grąziowskiej i Bartosza Porczyka ) wprowadza się do mieszkania w warszawskiej kamienicy, nie wiedząc, że wiele lat temu mieściła się tu ambasada III Rzeszy. Okazuje się, że stara winda, niczym stara szafa z „Opowieści Narnii”, umożliwia podróż w czasie, do pełnych napięcia sierpniowych dni 1939 roku...

Film obfituje w komiczne sytuacje, wyśmiewające nazistów na wszelkie sposoby. Choćby w scenie, w której Melania opowiada przesłuchującym ją oficerom SS o przebiegu wojny lub scena kłótni w restauracji. Aktorzy, odtwarzający role małżeństwa, niestety miejscami grają nieco zbyt sztucznie, schematycznie i przewidywalnie.

Uśmiałem się jednak szczerze podczas oglądania scen z przesłuchania Hitlera. Jego rolę Machulski powierzył Robertowi Więckiewiczowi, który ostatnio całkiem nieźle sprawdził się w filmie o Wałęsie. Postać Hitlera, zagrana przez popularnego aktora, przypomina nieco postać Hynkela, wykreowaną przez Chaplina w filmie "Dyktator". Więckiewicz nadał granej postaci wiele cech niezdarności i zadufania.

Rolę Adama „Nergala” Darskiego, wcielającego się w postać Ribbentropa, należy chyba traktować jako jednorazowy epizod, przygodę wokalisty z filmem. Dobrze, że nikt nie próbuje kreować go na super uzdolnionego naturszczyka.

„AmbaSSada” nie jest komediowym potraktowaniem tematu II wojny na miarę "Allo, Allo" czy "Jak rozpętałem II wojnę światową". Na szczęście Machulski nie uległ przepisom na rozrywkę w postaci sięgania po rozwiązania rodem z filmów typu „Kac Wawa”.

Film broni się na tyle, że z czystym sumieniem można polecić go jako miły, weekendowy odstresowywacz po męczącym tygodniu.

Oceń artykuł (ilość ocen: 248)

99.60%

0.40%

Podobne artykuły

- Róża
Lato 1945 roku, tuż po zakończeniu drugiej wojny światowej. Tadeusz, polski żołnierz, któremu wojna zabrała wszystko i niczego nie oszczędziła, dociera na Mazury, na ziemie, które przed wojną należały do Niemiec, a po wojnie zostały przyznane Pols ...

- 5 dni wojny
W tym portrecie ludzkiej odwagi wystawionej na próbę podczas wojny znany reżyser Renny Harlin („Szklana pułapka 2”, „Łowcy umysłów”, „Egzorcysta”, „Piekielna głębia”, „Długi pocałunek na dobranoc”, „Na krawędzi”) tworzy kombinację emocjonującej ak ...

- Magic Mike
Steven Soderbergh, laureat Złotej Palmy („Seks, kłamstwa i kasety wideo”), Oscara („Traffic”), najbardziej wszechstronny reżyser Hollywood (thriller akcji „Ścigana”, katastroficzny „Contagion – epidemia strachu”, komediowy hit „Ocean’s 11” i psych ...

- Nietykalni
Sparaliżowany na skutek wypadku milioner zatrudnia do pomocy i opieki młodego chłopaka z przedmieścia, który właśnie wyszedł z więzienia. Zderzenie dwóch skrajnie różnych światów daje początek szeregowi niewiarygodnych przygód i przyjaźni, która u ...

- 100 urodziny geniusza komedii
100 urodziny obchodziłby jeden z największych komików XX wieku – Louis de Funes. Jego dopracowany do ostatnich szczegółów warsztat oraz filmy stanowiły inspirację dla Gerarda Depardieu, Jima Carrey’a, Rowana Atkinsona czy Eddiego Murphy. ...

Podyskutuj na powyższy temat