Przedstawiamy dwa świeże albumy, po które warto sięgnąć w wolnej chwili.



Coldplay, „Ghost Stories” – brytyjski zespół zachwycił wielu słuchaczy melodyjną, dopracowaną i nadzwyczaj spokojną, wręcz balladową muzyką. Na szóstym albumem (ze świetną grafiką okładkową) zespół postanowił pójść w nieco innym kierunku, nie odrzucając jednak specyficznego stylu, za który pokochały ich miliony.

 W wersji podstawowej - bo dostępna jest jeszcze Deluxe z poszerzonym zestawem utworów - , dostajemy dziewieć premierowych piosenek, wśród których szczególnie można polecić wykrojony już wcześniej na singla „Magic”. Muzycy ryzykownie odeszli w nim od schematu zwrotka/refren/zwrotka/refren/mostek. Ku mojemu zdziwieniu wyszło to kompozycji na dobre. 

Co poza tym? Podobać się może minimalistyczny „Midnight” z fajnym użyciem vocodera czy  „Alwas in my head”. Piosenka „A Sky Full of Stars” jest z kolei dynamicznym rodzynkiem, utrzymanym w tanecznym, pulsującym rytmie.   Całkiem pozytywnie wypadają teksty – z którymi na poprzednich albumach bywało rozmaicie.

Dla fanów absolutnie pozycja obowiązkowa. Ci, którzy nie znają jeszcze zespołu, również powinni sięgnąć po tę płytę. W zalewie pop-rockowej tandety produkcje Coldplay’a” są miłą odmianą.

 Artur Rojek, „Składam się z ciągłych powtórzeń” – wokalista znany z długoletnich występów w grupie Myslowitz oraz mniej udanego, solowego projektu Lenny Valentino  przygotował pierwsze autorskie wydawnictwo o przydługawym tytule i minimalistycznej okładce. Znajduje się tu 10 utworów, ale dwa ("Lato" oraz "Kot i Pelikan") powinny być znane publiczności już wcześniej.

Co na płycie? Singlowy „Beksa” może stanowić  polski przykład indie popu, w którym wokalista dość mocno udowadnia swoje możliwości głosowe. Dosyć zaskakująco i ciekawie pobrzmiewa tu również partia chóru dzieciaków – widać tu inspirację zespołem Pink Floyd, który wprowadził do rocka podobne eksperymenty. Tych jest zresztą więcej – „Czas, który pozostał” zaskakuje partią...klawesynu, a „Kokon” dziwnym miksem sampli, atakujących słuchającego w najmniej spodziewanym momencie. W niektóych piosenkach ciekawie połączono również elektroniczne instrumenty z bluesową gitarą. 

 „Składam się z ciągłych powtórzeń” nie jest może dziełem wybitnym, ale bardzo dopracowanym i w wielu miejscach pomysłowym. Widać, że artysta wie, o co mu chodzi.  Warto zwiedzić dźwiękowe krainy, jakie przygotował dla nas po raz pierwszy popularny muzyk z Mysłowic.