A    A    A

Rewolucyjne zmiany w podatkach w 213

Data publikacji: Środa, 26 Grudzień 2012

Fot.

Rewolucyjne zmiany w podatkach

 

· Wzrośnie akcyza na papierosy i tytoń

· Twórcy skorzystają z wyższych kosztów tylko w granicach limitu

· Ulga prorodzinna zostanie ograniczona

· Z ulgi internetowej skorzystają tylko nieliczni

· Ułatwienia dla leasingobiorców i leasingodawców

· Spadnie limit uprawniający do zwolnienia z ewidencjonowania sprzedaży w kasie

· Zasada kasowa i korekta ulgi za złe długi

 

 

W 2013 r. podatników czekają kolejne zmiany w przepisach podatkowych. Część z nich ma na celu uproszczenie rozliczeń z fiskusem. Jednak nie wszystkie. Od nowego roku zaczną obowiązywać również niekorzystne dla podatników zmiany, a także przestaną obowiązywać niektóre z ulg.Wzrośnie akcyza na papierosy i tytoń.

Projekt ustawy około-budżetowej zakłada m.in. zmiany w opodatkowaniu akcyzą wyrobów tytoniowych. Stawki akcyzy będą wynosiły:

z na papierosy – 222,58 zł za 1000 sztuk i 25% maksymalnej ceny detalicznej (obecnie 170,97 zł za każde 1000 sztuk i 31,41% maksymalnej ceny detalicznej),

z na tytoń do palenia – 153,98 zł/kg i 25% maksymalnej ceny detalicznej (obecnie 115,86 zł/kg i stawka procentowa 31,41% maksymalnej ceny detalicznej),

z na cygara i cygaretki – 266,90 zł/1000 sztuk (obecnie 254,20 zł/1000 sztuk),

z na susz tytoniowy – 218,40 zł/kg (obecnie nieopodatkowany, nowa regulacja likwiduje możliwość obrotu niepociętymi liśćmi tytoniu do palenia).

 

Ministerstwo Finansów przewiduje, że podwyższenie akcyzy na papierosy i wyroby tytoniowe przełoży się na wyższe wpływy budżetowe w wysokości ok. 360 mln zł. 

Dla palaczy zmiany zaś będą skutkowały wzrostem ceny o ok. 60 gr na paczce. Wzrost ten jednak będzie proporcjonalnie wyższy w niższych grupach cenowych.

Opisane zmiany przewiduje projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw związanej z realizacją ustawy budżetowej.

autor; Krzysztof Klimek

 

Twórcy Skorzystają Z Wyższych kosztów Tylko w granicach limitu.

Od nowego roku podatkowego koszty uzyskania przychodów z tytułu przeniesienia praw autorskich nie będą mogły być wyższe od 42 764 zł. Jeżeli podatnik uzyska dochody z jednego zakładu pracy, zakład ten dopilnuje określonego limitu. Inaczej jednak będzie wyglądała sytuacja podatników, którzy uzyskają dochody z tytułu przeniesienia praw autorskich dla kilku pracodawców – wówczas obowiązek przestrzegania limitu będzie spoczywał na podatniku. Uchwalona przez Sejm nowelizacja ustawy o PIT czeka obecnie już tylko na podpis prezydenta. Od nowego roku podatkowego koszty uzyskania przychodów przysługujących twórcom nie będą mogły być wyższe od 1/2 kwoty stanowiącej granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, która aktualnie wynosi 85 528 zł. Tak więc od 2013 r. koszty z tytułu przychodów z praw autorskich (liczone łącznie od wynagrodzeń autorskich otrzymywanych od wszystkich zlecających, a nie tylko od pracodawcy) dla przychodów równych granicznej kwocie nadal będą wynosiły 50% tej kwoty, czyli 42 764 zł. Projektowane zmiany zostały zamieszczone w art. 1 pkt 2 lit. b ustawy nowelizującej ustawę o PIT. Znowelizowany zostanie 

art. 22 ust. 4 oraz ust. 9 pkt 1-3 ustawy o PIT oraz dodany zostanie ust. 9a. Po wejściu w życie tej zmiany, przychody (wynagrodzenia) z praw autorskich 

otrzymywane od pracodawcy najpierw będą pomniejszane o składki ubezpieczenia społecznego potrącane z tego tytułu przez pracodawcę. Następnie przychód w celu ustalenia podstawy obliczenia podatku, zostanie pomniejszony o 50% koszty uzyskania przychodów aż do osiągnięcia poziomu w wysokości 42 764 zł. Określona w ten sposób kwota dochodu autorskiego pracownika będzie opodatkowana według skali podatkowej. Na dochód twórcy podlegający opodatkowaniu według skali będzie składało 

się zarówno wynagrodzenie uzyskiwane za pracę na etacie, dla którego ustawa o PIT określa odrębnie koszty uzyskania przychodów, jak i wynagrodzenie z tytułu 

praw autorskich z określonym limitem kosztów. Wskazany limit z praw autorskich będzie dotyczył jedynie kosztów poniesionych w tym roku podatkowym, w którym zostały osiągnięte przychody. Jeżeli więc w danym roku podatkowym przychody z tytułu praw autorskich byłyby wyższe 

od 85 528 zł (gdzie kwota 50% kosztów była ograniczona jedynie do 42 764 zł), to wówczas nie będzie możliwości odliczenia kosztów przekraczających kwotę 

limitu w następnych latach podatkowych. Jedyna ulga, jaką oferują znowelizowane przepisy ustawy o PIT, jest związana ze zmianami zaproponowanymi przez Senat. Dotyczą one takich przypadków, w których rzeczywiste koszty ponoszone przez twórców będą wyższe niż proponowane 42 764 zł. Wówczas, jeżeli twórca udowodni ponoszenie wyższych kosztów, to jego przychód z tytułu praw autorskich będzie pomniejszany o te rzeczywiste koszty. Dochód osiągnięty w wyniku pomniejszenia o koszty rzeczywiste będzie podlegał opodatkowaniu według skali. Jeżeli autor-pracownik będzie uzyskiwał przychody z tytułu praw autorskich tylko od swojego i jedynego pracodawcy, wówczas nie będą na nim ciążyły żadne obowiązki informacyjne związane z limitem kosztów. To pracodawca będzie 

zobowiązany do jego przestrzegania. Inaczej natomiast będzie się kształtowała sytuacja, gdy autor otrzyma przychody (wynagrodzenie) z tytułu praw autorskich od kilku pracodawców, u których będzie zatrudniony na etacie lub przychody z tego tytułu również od innych podmiotów, z którymi będzie związany umową cywilnoprawną (np. umowa o dzieło). W takim przypadku każdy z podmiotów wypłacających te wynagrodzenia będzie zobowiązany do przestrzegania limitu kosztowego jedynie w odniesieniu do swoich świadczeń dokonywanych na rzecz autora. Autorowi natomiast od wszystkich wynagrodzeń z tytułu praw autorskich przysługują tylko te koszty, które w danym roku nie przekraczają określonego limitu. Autor otrzymujący wynagrodzenia autorskie od kilku podmiotów (niezależnie od rodzaju stosunku prawnego, na podstawie którego jest on z nimi związany) będzie zobowiązany do złożenia każdemu z nich pisemnego oświadczenia o rezygnacji ze stosowania wobec niego 50% limitu kosztowego. Oświadczenia 

takie (składane w każdym roku podatkowym) autor będzie musiał złożyć w tym miesiącu, w którym limit zostanie przekroczony. Złożenie tego oświadczenia 

skutkowało będzie tym, że od następnego miesiąca przychody autorskie uzyskiwane do końca danego roku podatkowego od każdego podmiotu podatkowego nie będą pomniejszane o jakąkolwiek kwotę kosztów. Jeżeli w danym miesiącu łączna kwota kosztów przekroczy 50% limit, to wynagrodzenia autorskie wypłacane przez poszczególne podmioty w tym miesiącu będą pomniejszone o koszty tak, jakby ich limit nie został przekroczony, czyli 

maksymalnie do wysokości 42 764 zł. Powstałą w związku z tym nadwyżkę kosztów autorskich trzeba będzie skorygować, zmniejszając odpowiednio ich wysokość w zeznaniu podatkowym składanym za dany rok. Dla praktycznego zobrazowania zapowiadanych zmian w ustawie o PIT warto posłużyć się dwoma przykładami, z których wynikają skutki prawne. Pierwszy z nich dotyczy przypadku pracownika-autora, który uzyskuje swoje przychody tylko u jednego pracodawcy, drugi natomiast przypadku, w którym taki pracownik uzyskuje przychody autorskie również od innych podmiotów.

Przykład 1 – pracownik na jednym etacie

(Przykład opisuje jedynie przychody autorskie uzyskiwane w ramach stosunku pracy, które dla uproszczenia obliczeń będą kształtowały się comiesięcznie, np. w wysokości 10 000 zł. Pominięte zostały przychody za pracę wykonywaną na etacie, które dla wyjaśnienia istoty zmian dotyczących kosztów autorskich nie mają znaczenia, a także kwota zmniejszająca podatek).

 I.

1.  Wynagrodzenie autorskie za pierwsze jedenaście miesięcy danego roku podatkowego wynosi po 10 000 zł w każdym miesiącu.

2.  W każdym z tych miesięcy dla celów ustalenia kosztów autorskich wynagrodzenie będzie pomniejszane o składki na ubezpieczenia społeczne, zgodnie 

z przepisami ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z czym 

w każdym miesiącu do ich obliczenia brana będzie pod uwagę kwota obliczona w następujący sposób: 10 000 – 10 000 × (9,76% + 4% + 2,45%) = 

10 000 – 1621 = 8379 zł

3.  Kwota kosztów autorskich comiesięcznie będzie wynosiła: 8379 × 50% = 4185,50 zł, a w całym okresie jedenastu – łącznie 46 040,50 zł.

4.  Przy takiej kwocie kosztów autorskich przez jedenaście miesięcy za podstawę obliczenia podatku trzeba będzie brać pod uwagę kwotę 4185,50 zł (należy pamiętać, że w przypadku pracy na etacie do tej podstawy wchodzi również wynagrodzenie za etat; kwota zaliczki na podatek obejmuje łączne świadczenia od pracodawcy, w związku z czym obliczenie kwoty podatku będzie się przedstawiało nieco inaczej).

II.

1.  Z uwagi na przekroczenie rocznego limitu kosztów autorskich w jedenastym miesiącu, w dwunastym miesiącu dla określenia podstawy obliczenia podatku nie będą brane pod uwagę jakiekolwiek koszty.

2.  Brak kosztów autorskich oznacza, że dla określenia podstawy obliczenia podatku wynagrodzenie autorskie w wysokości 10 000 zł będzie pomniejszone 

jedynie o kwotę składek na ubezpieczenie społeczne. Z tego względu podstawa ta będzie wynosiła: 10 000 – 10 000 × (9,76% + 4% + 2,45%) = 10 000 

– 1621 = 8379 zł.

III.

Jeżeli w okresie pierwszych jedenastu miesięcy danego roku podatkowego dochód osiągnięty z tytułu wynagrodzenia za pracę oraz z tytułu wynagrodzenia 

autorskiego nie przekroczy 85 528 zł, to wówczas do całości dochodu nadal będzie 

miała zastosowania 18% stawka podatku. Przekroczenie tej kwoty będzie oznaczało, że pozostała część obu składników wynagrodzenia autora zostanie opodatkowana 32% stawką podatku. 

przykład 2 – autor-pracownik na etacie oraz jako twórca dzieła 

dla innych podmiotów (W przykładzie przyjęto, że wynagrodzenia autorskie od pracodawcy będą wynosiły co miesiąc 10 000 zł i wynagrodzenie autorskie od innych podmiotów również będzie wynosiło 10 000 zł miesięcznie).

1.  Mechanizm obliczania wynagrodzeń autorskich otrzymywanych od pracodawcy jest taki sam, jak w wyżej przedstawionym przykładzie. Oznacza to, że aż do osiągnięcia limitu koszty autorskie będą wynosiły 50% kwoty przychodu autorskiego, po odjęciu od niego składek na ubezpieczenie społeczne.

2.  Mechanizm obliczania kosztów autorskich od przychodów otrzymywanych od innych podmiotów jest w zasadzie taki sam, jak wyżej. Występuje tu tylko jedna różnica, ponieważ wynagrodzenia z tytułu praw autorskich związane są z utworem, który zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego należy uznać 

za dzieło. Z tego przychodu nie będą więc potrącane składki na ubezpieczenie społeczne, ponieważ wynagrodzenia z tytułu wykonania działa nie stanowią podstawy do objęcia tym ubezpieczeniem. Stąd też koszty autorskie w tym przypadku co miesiąc będą wynosiły 50%, czyli 5000 zł.

3.  W tym przypadku limit kosztów autorskich związanych z przychodami uzyskiwanymi od pracodawcy i od innego podmiotu w wysokości 42 764 zł, zostanie przekroczony już w piątym miesiącu. Z tego względu autor będzie musiał złożyć obu wypłacającym oświadczenie o rezygnacji z 50% kosztów autorskich. Przychody autorskie za szósty i następne miesiące danego roku podatkowego będą więc podlegały opodatkowaniu bez uwzględniania w ich ramach 50% kosztów. Przychody od pracodawcy, dla celów określenia wysokości podstawy obliczenia podatku, nadal będą pomniejszane o składki ubezpieczenia społecznego. 

autor; Marian Szałucki

 

Ulga pro-rodzinna zostanie ograniczona;

Zmiany dotyczące ulgi na dzieci wejdą w życie 1 stycznia 2013 r., a zatem będą dotyczyły rozliczeń za 2013 r. Skorzystają na nich rodziny wielodzietne, stracą natomiast rodzice jedynaków. W rozliczeniu za bieżący rok, składanym w 2013 r. będą obowiązywały dotychczasowe zasady. A zatem podatnik, który w stosunku do małoletniego dziecka: 

- wykonuje władzę rodzicielską,

- pełni funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkuje,

- sprawuje opiekę przez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą

ma prawo do odliczenia od podatku kwoty 92,67 zł miesięcznie na każde dziecko. Rocznie jest to 1112,04 zł.

Ważne!

Wspomniane odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim.

 Może być dokonane w częściach równych lub w dowolnej proporcji.

Z odliczenia może skorzystać również podatnik, który (w związku z wykonywaniem ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem 

funkcji rodziny zastępczej) utrzymywał w roku podatkowym pełnoletnie dziecko:

z które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywało zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną, z do ukończenia 25. roku życia uczące się w szkole, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskało dochodów podlegających opodatkowaniu, z wyjątkiem renty 

rodzinnej. Nowe regulacje przewiduje ustawa o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, która będzie miała zastosowanie do dochodów osiągniętych w 2013 r. Ulga zostanie ograniczona dla osób mających jedno dziecko.

 

W przypadku podatników:

Z pozostających w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy posiadających w roku podatkowym wyłącznie jedno dziecko, na które przysługuje odliczenie, ulga nie będzie przysługiwała, jeżeli łączne dochody małżonków przekroczą 112 000 zł, z nie-pozostających w związku małżeńskim, ale będących osobami samotnie 

wychowującymi dziecko wymienionymi w art. 6 ust. 4 ustawy o PIT, posiadających w roku podatkowym wyłącznie jedno dziecko, na które przysługuje odliczenie, ulga nie będzie przysługiwała, jeżeli dochody tego podatnika przekroczą 112 000 zł, z nie-pozostających w związku małżeńskim, posiadających w roku podatkowym 

wyłącznie jedno dziecko, na które przysługuje odliczenie, ulga nie będzie przysługiwała, jeżeli dochody podatnika przekroczą 56 000 zł.

Dla rodziców z dwójką dzieci – odliczenie pozostanie bez zmian. Wysokość odliczenia od podatku na każde dziecko wyniesie po 1112,04 zł – bez względu na osiągniętą kwotę dochodów. Na trzecie dziecko kwota odliczenia wzrośnie o 50%, czyli wyniesie rocznie 1668,06 zł, a na czwarte i każde następne dziecko – o 100%, czyli rocznie 

2224,08 zł. Tu również nie będzie miała znaczenia kwota dochodów uzyskanych przez rodziców. Zmiany podyktowane są niekorzystną sytuacją demograficzną kraju. Stąd też, zdaniem resortu finansów, zasadne jest promowanie rodzin wielodzietnych.

autor; Katarzyna Borkowska

 

Z Ulgi internetowej skorzystają Tylko nieliczni;

Senat przegłosował poprawkę przywracającą ulgę internetową dla podatników, którzy dotychczas z niej nie korzystali, przy zastrzeżeniu, że odliczenie wydatków na internet będzie przysługiwało wyłącznie przez dwa kolejne lata podatkowe. Z ulgi tej będą mogli skorzystać jednak tylko ci podatnicy, którzy w latach 2005-2011 nie skorzystali z tego przywileju. Nie zmieni się wysokość limitu – podatnicy odliczą nie więcej niż 760 zł i tylko w dwóch następujących po sobie latach podatkowych. Zmiany mają obowiązywać od 1 stycznia 2013 r.

autor; Marta Grabowska-Peda

 

Ułatwienia dla leasingobiorców i leasingodawcówSkrócenie minimalnego czasu trwania umowy leasingu nieruchomości z 10 do 5 lat, objęcie umową leasingu wieczystego użytkowania gruntów, dopuszczenie zmiany stron umowy leasingu w podstawowym okresie umowy oraz ustalenie wartości przedmiotu ponownego leasingu według jego wartości rynkowej to zmiany, które przewiduje projekt trzeciej ustawy deregulacyjnej. Proponowane rozwiązania mają na celu m.in. usprawnienie płynności finansowej przedsiębiorców. Projekt trzeciej ustawy deregulacyjnej, przyjęty przez rząd 24 października 2012 r. – oprócz wielu istotnych zmian – zakłada również nowelizację przepisów ustaw o podatkach dochodowych w zakresie podatkowych skutków umów leasingu. 

Głównym założeniem projektu jest wprowadzenie ułatwień dla stron umowy leasingu, jak również rozszerzenie przedmiotowego zakresu tych umów.

Do projektu ustawy o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce w zakresie dotyczącym leasingu, zaproponowane zostały następujące zmiany: 

- skrócenie minimalnego czasu trwania umowy leasingu nieruchomości z 10 do 5 lat, 

- objęcie umową leasingu wieczystego użytkowania gruntów, 

- dopuszczenie zmiany stron umowy leasingu w podstawowym okresie umowy, 

- ustalenie wartości przedmiotu ponownego leasingu według jego wartości rynkowej.

 

Minimalny okres leasingu nieruchomości wyniesie 5 lat zamiast 10. Projekt zakłada skrócenie minimalnego okresu leasingu nieruchomości do lat 5, co ułatwi zawieranie tego typu umów na rynku nieruchomości. W obecnym stanie prawnym tego rodzaju umowa musi być zawarta na czas nie krótszy niż 10 lat. Będzie można zawrzeć umowę leasingu prawa wieczystego użytkowania gruntów. Kolejną korzystną zmianą jest rozszerzenie zakresu leasingu również na prawa wieczystego użytkowania. W obecnym stanie prawnym wiele trudności przysparza przepis stanowiący, że nie jest możliwe zawieranie umów leasingu, których przedmiotem jest prawo wieczystego użytkowania. Przykładowo, w sytuacji kiedy przedmiotem leasingu jest budynek położony na gruncie będący przedmiotem prawa wieczystego użytkowania konieczne jest zawarcie dwóch odrębnych umów – umowy leasingu dotyczącego budynku oraz umowy dzierżawy prawa wieczystego użytkowania. Proponowana zmiana niewątpliwie przyczyni się do 

ułatwienia wzajemnych rozliczeń między stronami umowy leasingu, tym bardziej że dla celów opodatkowania dostawy prawa wieczystego użytkowania gruntu VAT jest ono traktowane analogicznie do dostawy gruntu własnościowego. W praktyce, różne traktowanie skutków umów leasingu zawartych w odniesieniu 

do nieruchomości będących przedmiotem prawa własności oraz prawa użytkowania wieczystego stanowi znaczne obciążenie dla użytkowników wieczystych. Należy zauważyć, że przepisy ustaw dochodowych nie regulują wprost kwestii związanych z cesją umowy leasingu. Brak szczegółowych regulacji dotyczących traktowania umów powoduje trudności interpretacyjne, co przyczynia się do powstawania sporów między podatnikami a organami podatkowymi. W szczególności, organy podatkowe twierdzą, że w przypadku cesji umowy leasingu przerwaniu ulega okres trwania umowy będący podstawą kalkulacji „czasu oznaczonego”, na jaki umowa została zawarta. W praktyce oznacza to, że cesjonariusz nie może traktować umowy jako leasingu podatkowego, lecz rozpoznaje go jako najem, który jest przez ustawy podatkowe traktowany na mniej korzystnych zasadach niż leasing finansowy (np. rozliczanie kilo metrówki). Zmiana strony umowy jest uzasadniona tym, że w obliczu spowolnienia gospodarczego przedsiębiorcy powinni mieć możliwość, aby w jego prawa mogła wstąpić osoba trzecia. Również w przypadku zmiany profilu prowadzenia działalności, czy też przejęcia przedsiębiorstwa, zezwolenie na zmianę strony umowy należy ocenić korzystnie. 

Umożliwienie zmiany stron umowy leasingu w trakcie trwania podstawowego okresu umowy należy ocenić jako jedną z najbardziej znaczących zmian dla przedsiębiorców. 

Powszechnym zjawiskiem w życiu gospodarczym jest zawieranie przez finansującego kolejnej umowy w zakresie przedmiotu leasingu, który był już wcześniej leasingowany. Obecnie suma ustalonych przez strony opłat musi odpowiadać co najmniej wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej lub prawnej. Zatem w przypadku kolejnej umowy strony zobowiązane są do ustalenia sumy opłat na podstawie historycznej wartości początkowej. W praktyce oznacza to, że ten warunek nie zostanie spełniony w sytuacji zawarcia ponownej umowy leasingu dotyczącej tego samego przedmiotu. Projekt zakłada, że w przypadku ponownego leasingu suma ustalonych opłat 

powinna odpowiadać wartości rynkowej przedmiotu umowy, niższej niż historyczna wartość początkowa. Z drugiej strony, obecne przepisy przewidują, że w leasingu finansowym nie powstaje przychód i koszt podatkowy w zakresie, w jakim ponoszone opłaty leasingowe dotyczą wartości początkowej środka trwałego (WNiP). Po nowelizacji, finansujący będzie zobligowany do rozpoznania pełnego przychodu z kolejnej umowy leasingu dotyczącej tego samego środka trwałego (WNiP) w części przekraczającej historyczną wartość początkową środka trwałego (WNiP). Oznacza to, że jeśli finansujący otrzymał całkowity zwrot wartości początkowej środka trwałego (WNiP) w pierwszej umowie leasingu finansowego, przy kolejnej umowie rozpozna przychód w pełnej wysokości. W tym zakresie zmiana jest niekorzystna dla finansującego.

autor; Beata Poźniak, doradca podatkowy w TPA Horwath

 

Spadnie limit uprawniający do zwolnienia z ewidencjonowania sprzedaży w kasie;

Minister Finansów nie widzi możliwości odstąpienia od wprowadzenia niższego limitu uprawniającego do korzystania ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia 

ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Wszyscy podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych mają obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Minister finansów upoważniony został jedynie do wprowadzenia na okres przejściowy zwolnień z ewidencjonowania przy zastosowaniu kas dla niektórych grup podatników oraz niektórych czynności. Propozycja zawarta w projekcie rozporządzenia określającego zakres zwolnień ze stosowania kas w latach 2013–2014 polegająca na obniżeniu kwoty obrotu uprawniającego do zwolnienia z 40 tys. zł do 20 tys. zł wynika z koncepcji systematycznego i stopniowego ograniczania odstępstw od docelowego rozwiązania przyjętego w ustawie o podatku od towarów i usług, jakim jest powszechny charakter prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących przez podatników prowadzących sprzedaż na rzecz tych podmiotów.Celem wprowadzenia powszechnego obowiązku ewidencji sprzedaży za pomocą kasy jest potrzeba zapewnienia kontroli nad rzetelnością deklarowanych 

przez pewne grupy podatników wysokości obrotów. Obowiązek ewidencjonowania za pomocą kasy dotyczy bowiem tych transakcji, w przypadku których nie ma bezwzględnego obowiązku wystawiania faktur je dokumentujących (faktury wystawiane są wyłącznie na żądanie nabywców). W tym przypadku istniałoby realne zagrożenie zaniżania obrotów, a co za tym idzie – podstawy opodatkowania.

Ponadto obowiązek używania kas fiskalnych ma znaczenie z punktu widzenia ochrony interesów ekonomicznych konsumenta. Rejestracja transakcji, a w konsekwencji dokument otrzymany przez konsumenta (paragon fiskalny), zawiera dane o sprzedawcy oraz dane dotyczące transakcji, które umożliwiają konsumentowi sprawdzenie rzetelności przeprowadzonej transakcji i identyfikację kontrahenta, co ułatwia znacząco dochodzenie swoich uprawnień z tytułu reklamacji, a tym samym – ochronę jego interesów.Efektem ograniczenia zakresu stosowania zwolnień powinna być poprawa ściągalności podatków, i to nie tylko w podatku od towarów i usług, ale również 

w zakresie podatków dochodowych.

 

autor; Marta Grabowska-Peda

 

Zasada kasowa i korekta ulgi za złe długi Wprowadzenie zasady w pełni kasowej dla małych podatników ułatwi rozliczenia i spowoduje poprawę przepływów finansowych. Pozytywnie należy ocenić również skrócenie okresu oczekiwania na korektę ulgi za złe długi. Wątpliwości budzi natomiast wprowadzenie sankcji związanej z brakiem zapłaty.

Zmiany, których wprowadzenie planowane jest przez rząd w ramach tzw. trzeciego pakietu deregulacyjnego, należy ocenić pozytywnie. Skrócenie okresu oczekiwania na korektę ulgi na złe długi ze 180 dni na 150 dni jest krokiem w dobrą stronę. 

Można mieć natomiast wątpliwości odnośnie do planowanej sankcji 30% związanej z brakiem zapłaty. Klasyczna sankcja VAT, związana historycznie z zaległościami w VAT, została usunięta z ustawy w 2008 r. i pośrednie wracanie do tej konstrukcji w przypadku braku zapłaty nie wydaje się być wystarczająco uzasadnione. 

Jeżeli chodzi o wprowadzenie zasady w pełni kasowej dla małych podatników, 

na pewno ułatwi to rozliczenia i spowoduje poprawę przepływów finansowych 

po ich stronie. Należy jednak liczyć się z tym, że dla kontrahentów małych podatników zmiana ta spowoduje w początkowym okresie pewne zamieszanie, również w kontekście zmian w ustawie o VAT, które przez rząd zostały już wniesione do Sejmu.

Przypomnijmy, że zgodnie z nowelizacją ustawy rozpatrywaną przez Parlament, 

data odliczenia VAT naliczonego ma zostać skorelowana z datą powstania obowiązku podatkowego w VAT należnym u sprzedawcy. Tym samym, nabywca towarów lub usług od małego podatnika będzie odliczał VAT w okresie, w którym u małego podatnika powstanie obowiązek podatkowy – czyli w dacie zapłaty, niezależnie od upływu okresu 90 dni.

autor; Władysław Varga, doradca podatkowy w Taxpoint sp. z o.o.

 

Żródło; experto24